Friday 21 March 2014

The Chase (1946)

تعقيب (آرتور ريپلي، 1946، آمريكا)
مرمت تازۀ دانشگاه يو سي ال اِي از نوآر مهجورِ مردي كه تنها كار شناخته شدۀ كارنامه‌اش جادۀ رعد (1958) است، يكي از فيلم‌هايي كه در نوجواني جيم جارموش روي او تأثير زيادي گذاشت و آواز عنوان‌بندي فيلم را ستاره‌اش، آن مرد تنومندِ خواب‌زد‌ه، رابرت ميچم خواند. وقتي تعقيب را مي‌بينيد احساس مي‌كنيد با وجود مرمت فيلم چند حلقه آن گم شده و به همين خاطر است كه جهش‌هاي روايي، احساسي و منطقي فراواني در فيلم هست. اما نبايد فراموش كرد كه اين فيلمي است تا مغز استخوان B و سينماي B يعني سينماي حلقه‌هاي گمشده. (نه در اين مفهوم كه آن‌ها واقعاً گم‌ شده‌اند، بلكه بي‌پولي هرگز اجازۀ ساخته شدنشان را نداده.)

فيلم‌نامه توسط فيليپ يوردان در سال‌هاي اوايل كارش و وقتي متخصص فيلم‌نامه‌هاي ردۀ B نوآر و جنايي بود نوشته شده. منبع اقتباس اثر، چشمۀ زايندۀ توهم و كابوس در ادبيات نوآر، كورنل وولريچ است كه بين 1942 تا 1949 حدود 12 فيلم نوآر از روي آثارش ساخته شده‌اند. موطلاييِ مشعشع سينماي فرانسه، ميشل مورگان، در دوران تبعيد ناخواسته‌اش به هاليوود و چند سال بعد از اين كه به عنوان كانديداي نقش الزا در كازابلانكا سر زبان‌ها بيفتد نقش كوچك، اغواگر و تلخ اين فيلم را بازي مي‌كند، يا به طور دقيق‌تر، به شكل درست، و در لباس درست و زير نور درست در مقابل چشم‌هاي پف كرده و شهوت زدۀ رابرت كامينگز ظاهر مي‌شود. 


دو سال قبل از اين فيلم ريپلي يك نوآر ديگر ساخته به اسم صدايي در باد كه اميدوارم فرد يا گروه خيري براي مرمت و زنده كردن آن هم دست بالا بزند.

No comments:

Post a Comment